VERLICHTING

De donkere dagen voor kerst komen eraan. Dit jaar letterlijke en figuurlijke donkerte wat mij betreft.
Op het platteland kan het zo heerlijk aardedonker zijn; zo ook om ons huis. En toch vonden we het nodig dat te doorbreken en hebben we nu de dagen zo kort zijn, zo snel mogelijk ons lichtplan voor de tuin gerealiseerd. Het lichtplan is ontworpen en uitgevoerd door Patrick van TechToday. Zijn kennis en kunde had hij al meer dan waar gemaakt bij het verlichten van ons interieur, dus besloten we zijn expertise ook in te zetten voor het exterieur, niet in de laatste plaats ook om zijn voortvarendheid en prettige positieve persoonlijkheid.

Licht in de tuin betekende overigens wel weer ruim driehonderd meter geulen graven en daarna ook weer dicht gooien. Ik heb nog nooit zo weinig gesport in mijn leven als het afgelopen jaar, maar ik heb wel iedere dag de meest intensieve work-out gehad met al dat klussen. ‘Elk nadeel heb zijn voordeel’, zal ik maar zeggen.
Waar Corona toch allemaal niet goed voor is. 

En ook al hebben wij hierdoor de gelegenheid gehad het afgelopen jaar in rap tempo de verbouwing van ons huis te realiseren, toch brengen de maatregelen en het antisociale wat ons de afgelopen periode is overkomen de figuurlijke donkerte. Een lichtpunt is dat het aantal besmettingen de afgelopen dagen stagneert. Maar daarmee zijn we er nog niet.

Morgen is het adventzondag en gaan we kerstverlichting ophangen. Ook al ben ik niet kerkelijk opgevoed, de tradities en rituelen van kerst koester ik. In de tuin komt een metershoge kerstboom te staan en binnen komen de guirlandes en veel kaarsjes. Ik weet niet of onze nieuwe buren er blij mee zijn, maar ook de midwinterhoorn van mijn vader wordt uit de kast gehaald.
Sinds ik het buitenleven weer heb opgepakt, heb ik die van zolder gehaald bij mijn moeder en probeer ik traditiegetrouw ieder jaar het deuntje te blazen dat mijn vader vroeger blies. Hij blies dan boven de put naast de boerderij, zodat de prachtige klanken nog verder gedragen werden. Fascinerend en spannend vond ik het als kind
om dan te luisteren of er antwoord kwam van een midwinterhoornblazer verderop.
Ik heb nog nooit antwoord gekregen, maar dat ligt wellicht nog aan het gebrek aan kwaliteit van mijn melodie. Ik herinner me ook de arresledetochten van de ‘Koet’n Keerls’ bij landgoed Twickel in Delden. Doorgaans gingen we zelfs langlaufen over de maïslanden als het landschap wit gekleurd was.

Of we dit jaar een letterlijk en figuurlijk witte kerst krijgen is nog maar de vraag. De klimaatveranderingen maken dat de kans op sneeuw ieder jaar kleiner wordt en zoals het er nu naar uitziet zit kerst vieren met geliefden er ook niet in. Ook al denken sommige kerken er ergerlijk genoeg anders over en komt men daar wel in grote getale bijeen, de nachtmis sla ik dit jaar ook over. Het meest jammere vind ik dat samenzijn bij het kerstdiner met familie er helaas niet in zit.
Tsja: Licht in de duisternis, dat is toch waar we allemaal naar verlangen.
En toch ga ik genieten van al het moois dat er wél is. Een kerstontbijt met mijn geliefde, een lange wandeling, vuur maken in de tuin en glühwein drinken. Adventus: de komst. Persoonlijk hoop ik op een spoedige komst van een vaccin, waardoor we weer kunnen functioneren zoals we dat gewend zijn te doen. Uiteindelijk komt er voor ons allemaal verlichting.